ابوالحسن فراهانی
شمارهٔ ۱۱۳
۱
اشکم همه صرف شد در اندیشه ی دل
خونم همه سوخت در رگ و ریشه ی دل
۲
القصه چنان شرم که نتوانم کرد
پیمانه ی دیده را پر از شیشه ی دل
نظرات