ابوالحسن فراهانی
شمارهٔ ۱۴۲
۱
شوخی که گسسته بود پیمان از من
بنشست برم کشیده دامان از من
۲
چون برگ گلی که با صبا آمیزد
هم با من بود و هم گریزان از من
تصاویر و صوت
نظرات