ابوالحسن فراهانی
شمارهٔ ۱۶۴
۱
از سینه خیال قد آن سروسهی
چون رفت ای اشک زحمت من چه دهی
۲
باید نکنی نهال را چون کندی
زینش چه رسد که ریشه در آب نهی
نظرات