ابوالحسن فراهانی
شمارهٔ ۶۰
۱
چون بر رخت آن زلف پریشان لرزد
در سینه ما دل طپد و جان لرزد
۲
جز زلف سیه کار تو کس دید بگو
کفری که چنین بر سرایمان لرزد
نظرات