ادیب الممالک
شمارهٔ ۱۲۷
۱
سراج الهدی حاج ملاعلی
که نفسی زکی بود و حبری ملی
۲
کنوز حکم در دلش مختفی
رموز هدی از لبش منجلی
۳
دلش گنجی از ما سوی الله تهی
ز اسرار عین الیقین ممتلی
۴
فلست اخاف من العاذلین
و لم اخش مما یقولون لی
۵
چو فضلش برافروخت نارالقری
خرد مقتبس بود و او مصطلی
۶
دبستان و محراب و منبر گذاشت
بفرزند فرزانه عبدالعلی
۷
سفر کرد از این دارو در ماتمش
پریشان عدو گشت و گریان ولی
۸
امیری به تاریخ گفتا لقد
قضی نحبه الحاج ملاعلی
نظرات