ادیب الممالک
شمارهٔ ۱۳
۱
همیشه شمس به قصد تو گشته یار زحل
هماره ماه برغم تو خفته در عقرب
۲
حکیم با هنر از طعن آن حریف ظریف
غریق بحر الم شد حریق نار غضب
۳
بگفت اینهمه دانم ولیک بختم نیست
چو بخت نیست فزونی ز معرفت مطلب
۴
که گر ز اطلس گردون قصب کند بدبخت
ز ماهتاب در افتد شراره اش به قصب
۵
چه پرسی از حسب بختیار وز نسبش
که آسمان حسبش گشت و آفتاب نسب
نظرات