ادیب الممالک
شمارهٔ ۱۵۴
۱
من نه آن مرغم که صیاد در بندم کشد
در هوای دانه خالی و دام طره ای
۲
نی کتانم کز فروغ خود بسوزاند تنم
بدری اندر چارده یا ماهی اندر غره ای
۳
آفتابی بودم اندر آسمان اقتدار
تافت بدری تا به رقص آمد دلم چون ذره ای
نظرات