امیر معزی

شمارهٔ ۴

۱

شاها ادبی کن فلک بد خو را

گر چشم رسانید رخ نیکو را

۲

گرگوی خطا کرد به چوگانش زن

ور اسب خطا کرد به‌ من بخش او را

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

نبی پلویی امیرآبادی

۱۳۹۸/۰۸/۱۶ - ۱۸:۱۲:۱۲

در مصرع دوم "کاسیب رسانید رخ نیکو را"به نظر محتمل تر و زیباتر مینماید.

کاظم رمضانیان

۱۳۹۸/۱۱/۲۰ - ۱۴:۵۷:۵۹

گویند روزی شاه شجاع و همسرش جهان ملک در میدان گوی بازی نظاره گر بازی فرزندشان منوچهر بودند که جوانی برازنده و سوار کاری یگانه بود. از قضایا اسب منوچهر در گودالی رفت و او را بر زمین زد.شاه شجاع که فرزند عزیزش را در خاک و خون غلطیده دید، از شدت عصبانیت فرمان داد تا اسب را بکشند. امیر معزی که شاعری فرزانه و بدیهه سرایی نمونه بود بلافاصله این رباعی را سرود و جان اسب بیگناه را نجات بخشید!(در متن به جای امیر معزی جهان ملک نوشته شده بود که من امیر معزی را شنیده بودم)

افسانه چراغی

۱۳۹۹/۱۰/۲۳ - ۰۳:۳۶:۵۲

احتمالا داستان باید چیز دیگری باشد؛ چون شاه شجاع در عصر حافظ و قرن هشتم می‌زیسته.