انوری

غزل شمارهٔ ۱۹۷

هرچند به جای تو وفا دارم

هم از تو توقع جفا دارم

در سر ز تو همچنان هوس دارم

در دل ز تو همچنان هوادارم

از من چو جهان مبر که تو دانی

کز دولت این جهان ترا دارم

بیگانه مشو چو دین و دل با من

چون با غم تو دل آشنا دارم

گویی که مگوی راز با خصمان

حاشا لله که این روا دارم

لیکن به گل آفتاب چون پوشم

چون پشت چو ماه نو دوتا دارم