انوری

انوری

غزل شمارهٔ ۸۵

۱

باز دستم به زیر سنگ آورد

باز پای دلم به چنگ آورد

۲

برد لنگی به راهواری پیش

پیش از بس که عذر لنگ آورد

۳

پای در صلح نانهاده هنوز

ناز از سر گرفت و جنگ آورد

۴

چون گل از نازکی ز باد هوا

چاک زد جامه باز و رنگ آورد

۵

خواب خرگوش داد یک چندم

عاقبت عادت پلنگ آورد

۶

خوی تنگش به روزگار آخر

بر دلم روزگار تنگ آورد

۷

انوری را چو نام و ننگ ببرد

رفت و دعوی نام و ننگ آورد

تصاویر و صوت

دیوان انوری (با مقدمه و تصحیح و مقابله هشت نسخه) به کوشش سعید نفیسی - انوری - تصویر ۴۹۲
دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (مقطعات، غزلیات، رباعیات) ج ۲ - انوری - تصویر ۴۶۸
دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۴۲۲

نظرات

user_image
بی نام
۱۳۹۵/۰۹/۱۰ - ۰۹:۳۵:۰۸
با سلامدر مصرع دوم از بیت دوم، پیشم از بس که عذر لنگ آورد صحیح میباشد. و نیز در مصرع اول از بیت چهارم، چون گل از نازکی ز باد هوا، صحیح است. یعنی پیشم به جای پیش و نازکی به جای نارکی جایگزین شوند.مورد استناد، جلد دوم از دیوان دو جلدی انوری، صفحه ی 811، چاپ دوم، بتصحیح مرحوم مدرس رضوی/