انوری
غزل شمارهٔ ۸۷
۱
هر کرا با تو کار درگیرد
بهره از روزگار برگیرد
۲
به سخن لب ز هم چو بگشایی
همه روی زمین شکر گیرد
۳
چون زند غمزه چشم غمازت
دو جهان را به یک نظر گیرد
۴
چشم تو آهویی است بس نادر
که همه صید شیر نر گیرد
تصاویر و صوت
نظرات