انوری

شمارهٔ ۱۶۰ - در شکایت دهر

جور یکسر جهان چنان بگرفت

که همی بوی عدل نتوان برد

وز بزرگی که نفس حادثه راست

می‌شناسم که فاعلیست نه خرد

وز طریق دگر شناخته‌ام

که ره جور جابران بسپرد

ماند یک چیز اینکه او چو بکرد

تختهٔ دیگران چرا بسترد

نه همه مغز به که لختی پوست

نه همه صاف به که بعضی درد

ور تو بر اتفاق و بخت نهی

چون کلاهی ببایدش زد و برد

عقل آغاز کار کم نکند

نه در این ماجرا کم است از کرد

وانکه قسمی به خویشتن بربست

خویشتن را شریک ملک شمرد

وانکه دست از چرا و چون بکشید

وقت تسلیم هم قدم نفشرد

۱۰

خواجه دانی که چیست حاصل کار

تا نباید عنان به دیو سپرد

۱۱

متفکر همی بباید زیست

متحیر همی بباید مرد

دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۵۵۶

دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (مقطعات، غزلیات، رباعیات) ج ۲ - انوری - تصویر ۲۵۱

هانی

۱۳۹۴/۱۱/۱۱ - ۱۲:۵۹:۵۵

اطلاعات ناقص منی که شعر شناس نیستم این گونه می گوید که این بیت را به دو صورت می توان خواند و در هر دو گونه هم معنای یکسانی دارد:نه همه مغز به که لختی پوست**نه همه صاف به که بعضی دردیکبار این طوری:نه همه مغز؛ به که لختی پوست**نه همه صاف؛ به که بعضی دردو یک بار دیگر اینطوری:نه همه مغز به؛ که لختی پوست**نه همه صاف به؛ که بعضی دردتا نظر بزرگان چه باشد؟

علی میراحمدی

۱۴۰۲/۰۴/۳۱ - ۱۴:۵۴:۰۶

متفکر همی بباید زیست متحیر همی بباید مرد انوری آن جا که قلم به دست گیرد و بر مرکب تفکر سوار گردد ،این چنین میدان فصاحت و بلاغت را در مینوردد.

انوری

شمارهٔ ۱۶۰ - در شکایت دهر

تصاویر و صوت

نظرات

هانی

علی میراحمدی