انوری

انوری

شمارهٔ ۱۷۶ - مطایبه

۱

جهان گر مضطرب شد گو همی شو

من و می تا جهان آرام گیرد

۲

دلم را انده امروز بس نیست

که می اندوه فردا وام گیرد

تصاویر و صوت

دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (قصاید) ج ۱ - انوری - تصویر ۴۹
دیوان انوری با مقدمهٔ سعید نفیسی - انوری - تصویر ۱۵
دیوان انوری (با مقدمه و تصحیح و مقابله هشت نسخه) به کوشش سعید نفیسی - انوری - تصویر ۵۲۵
دیوان انوری به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی (مقطعات، غزلیات، رباعیات) ج ۲ - انوری - تصویر ۲۵۸

نظرات

user_image
sara
۱۳۹۵/۰۲/۱۷ - ۱۸:۴۶:۴۲
بیت:دلم را انده امروز بس نیستکه می اندوه فردا وام گیردیعنی: اندوه امروز برای دل من بس است و چرا باید بر این اندوه فعلی، غم فردای نیامده را هم بیفزایم.مصرع دوم در حقیقت این گونه است: که اندوه فردا را وام می گیرد. بین می و گیرد فاصله افتاده.
user_image
ثمین
۱۳۹۸/۰۲/۰۲ - ۱۹:۴۶:۳۹
عنوان شعر درست نیست دوستان.مطلبی که وی گفته، یعنی از آشوب ها کناره گرفته و غم فردا را نخوردن، سخنی از روی خرد است و اندیشهارتباطی با "مطایبه" ندارد