انوری
شمارهٔ ۲۴۰
۱
گفتم ترا مدیح دریغا مدیح من
خود کردهام ندارد باکرد خویش سود
۲
چون احتلام بود مرا مدح گفتنت
بیدار گشتم آب نه درجای خویش بود
تصاویر و صوت
نظرات