گنج تاریخ ما - انوری - غذای روح بود بادهٔ رحیق‌الحق

طهمورث

۱۳۹۴/۰۷/۲۶ - ۱۶:۰۱:۲۶

انگار این شعر از ابن سینا هست.

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۷/۲۶ - ۱۸:۵۹:۱۱

ابو علی هم ، چنین غزلی با کمی تفاوت داردغذای روح بود باده رحیق الحقکه رنگ او کند از دور رنگ گل را دقبه رنگ زنگ زداید ز جان اندوهگینهمای گردد اگر جرعه‌ای بنوشد بقبه طعم، تلخ چوپند پدر و لیک مفیدبه پیش مبطل، باطل به نزد دانا، حقمی‌از جهالت جهال شد به شرع حرامچو مه که از سبب منکران دین شد شقحلال گشته به فتوای عقل بر داناحرام گشته به احکام شرع بر احمقشراب را چه گنه زان که ابلهی نوشدزبان به هرزه گشاید، دهد ز دست ورقحلال بر عقلا و حرام بر جهالکه می‌محک بود وخیرو شر از او مشتقغلام آن می‌صافم کزو رخ خوبانبه یک دو جرعه برآرد هزار گونه عرقچو بوعلی می‌ناب ار خوری حکیمانبه حق حق که وجودت شود به حق ملحق

ناباور

۱۳۹۴/۰۷/۲۶ - ۱۹:۰۵:۲۳

طهمورث جان راست میگویی این غزل از ابن سیناست بنده تمام غزل را در حاشیه آوردم ولی تیغ سانسور گردنش را زددرود بر شما

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۷/۲۷ - ۱۲:۱۸:۱۵

بنده نمیدانم این آقای ناباور سانسور شده یا شعری که میگوید در حاشیه آوردهمن برای تأیید و یا تکذیب سخن ایشان در اینترنت جستجو کردم . دیدم درست میگویند چون سطر پایانی غزل هم امضای ابن سینا هستاین غزل که بسیار هم قافیه بندی مشکلی دارد را میآورم<< غذای روح بود باده رحیق الحقکه رنگ وبوش کند رنگ و بوی گل را دقبه رنگ زنگ زداید ز جان اندوهگینهمای گردد اگر جرعه‌ای بنوشد بقبه طعم، تلخ چوپند پدر و لیک مفیدبه پیش مبطل، باطل به نزد دانا، حقمی‌از جهالت جهال شد به شرع حرامچو مه که از سبب منکران دین شد شقحلال گشته به فتوای عقل بر داناحرام گشته به احکام شرع بر احمقشراب را چه گنه زان که ابلهی نوشدزبان به هرزه گشاید، دهد ز دست ورقحلال بر عقلا و حرام بر جهالکه می‌محک بود وخیرو شر از او مشتقغلام آن می‌صافم کزو رخ خوبانبه یک دو جرعه برآرد هزار گونه عرقچو بوعلی می‌ناب ار خوری حکیمانبه حق حق که وجودت شود به حق ملحقامید که در حاشیه درج شود

مسعود سعیدی

۱۳۹۴/۰۷/۲۷ - ۱۲:۲۴:۰۳

باسلامبنده از جناب آقای حمید رضا محمدی مدیر محترم سایت گنجور خواهش میکنم توضیح بدهند که چرا نظر بنده و ناباور در باره ی غزل ابن سینا حذف میشودبا احترام فراوان

poolad

۱۳۹۵/۰۴/۲۷ - ۱۳:۵۲:۴۴

سلام من در جای دیگری بیت ششم را جور دیکری دیدم که میگوید ( شراب را چه گنه زان که ابلهی نوشد زبان به هرزه گشاید دهد زدست ورق ) شراب را چه گنه گر که ابلهی نوشد گهی دست به تیغ برد گه به سوی نجق که نجق هم به معنی ساطور قصابی است

شروین پاداش‌پور

۱۳۹۷/۰۲/۲۲ - ۱۰:۵۹:۰۳

سلام به همه . بله موافقم که این شعر از "پورسینا" یا " ابوعلی سینا" هست . فقط فکر می کنم در بیت نهم، مصرع اول اینطور باشه: چو "بوعلی" می ناب خوری حکیمانه .

شروین پاداش‌پور

۱۳۹۷/۰۲/۲۲ - ۱۱:۰۱:۲۶

با پوزش از جا افتادن یک کلمه: "چو بوعلی می ناب ار خوری حکیمانه". منظور شاعر از حکیمانه خوردن شاید این بوده که به طرز درست و نه افراطی....

حسین

۱۳۹۷/۰۴/۱۴ - ۱۷:۲۷:۲۸

غضنفری شود ار جرعه ای خورد روباههمای گردد اگر جرعه ای بنوشد بق

انوری

شمارهٔ ۳۱۴ - تعریف شراب کند

تصاویر و صوت

نظرات

طهمورث

مسعود سعیدی

ناباور

مسعود سعیدی

مسعود سعیدی

poolad

شروین پاداش‌پور

شروین پاداش‌پور

حسین