انوری
رباعی شمارهٔ ۱۷۵
۱
زلف تو مصاف عنبر تر شکند
لعل تو نهال شهد و شکر شکند
۲
گل کیست که با رخ تودر باغ آید
وانگه دو سه روز خویشتن برشکند
تصاویر و صوت
نظرات