انوری
رباعی شمارهٔ ۱۷۷
۱
دلبر چو ز من قوت روان باز افکند
دل صحبت من بدان جهان باز افکند
۲
صبر از پی دل هم شدنی بود ولیک
روزی دو سه از برای جان باز افکند
تصاویر و صوت
نظرات