انوری
رباعی شمارهٔ ۲۲۲
۱
گویی که میفکن دبه در پای شتر
تا من چو خران همی جهم بر آخر
۲
گر نه زندت صلاح قواد پسر
من بر ... این سخن زنم ... ی پر
تصاویر و صوت
نظرات