انوری
رباعی شمارهٔ ۲۲۹
۱
ما این همه غم با که گساریم آخر
وین غصه دمی با که برآریم آخر
۲
کس نیست که با او نفسی بتوان زد
تنها همه عمر چون گذاریم آخر
تصاویر و صوت
نظرات
افسانه چراغی