انوری
رباعی شمارهٔ ۳۱۷
۱
پر شد ز شراب عشق جانا جامم
چون زلف تو برهم زده گشت ایامم
۲
در عشق تو این بود مراد و کامم
کز جملهٔ بندگان نویسی نامم
تصاویر و صوت
نظرات