انوری
رباعی شمارهٔ ۴۰۷
۱
با دلبرم از زبان باد سحری
گل گفت نیایی به چمن درنگری
۲
گفت آیم اگر تو جامه بر خود ندری
چون رنگ آری به خنده بیرون نبری
تصاویر و صوت
نظرات