
انوری
رباعی شمارهٔ ۴۳۹
۱
گفتم که نثار، جان کنم گر آیی
گفتا به رخم که باد میپیمایی
۲
تو زنده به جان دگران میباشی
از کیسهٔ خویش چون فقع بگشایی
تصاویر و صوت


نظرات