انوری

رباعی شمارهٔ ۴۴

۱

در سایهٔ آن زلف مشوش که تراست

ای بس دل سرگشتهٔ غمکش که تراست

۲

می‌بر دل و می ده غم و فارغ می‌رو

دور از دل من زهی دل خوش که تراست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات