انوری
رباعی شمارهٔ ۷۷
۱
اندوه تو چون دلم به شادی نگذاشت
آخر ز وفاش باز نتوانی داشت
۲
هرچند ز تو به جز جفا حاصل نیست
من تخم وفاداری تو خواهم کاشت
تصاویر و صوت
نظرات