
آشفتهٔ شیرازی
محمد کاظم آشفتهٔ شیرازی (۱۲۰۰- ۱۲۸۸ هجری قمری)، شاعر و صاحبمنصب دیوانی عصر قاجار است.
او فرزند آقامحمدجعفر کدخدا بود و در خانوادهای سرشناس و متمکن در شیراز به دنیا آمد. در اوان جوانی علم عروض و محاسبات دفتری را فرا گرفت و با ادب پارسی و عربی آشنا شد. او خط نستعلیق و شکسته را خوش مینوشت. این ویژگیها و نیز اعتبار خانوادگی او سبب شد که وی در کارهای دیوانی ترقی کند.
در ۱۲۷۰ق پس از انتقال حسامالسلطنه مرادمیرزا از فرمانفرمایی فارس به ولایت خراسان، با او به آن دیار رفت و به کلانتری مشهد و امارت دیوانخانۀ عدلیّۀ خراسان منصوب شد.
چهار سال در این مقام بود و سپس به شیراز بازگشت و به کشاورزی روی آورد و در این راه کارهای سودمند انجام داد که از آن جمله آوردن آب از رودخانۀ کردستان به شهر بهبهان بود.
وی به خاندان رسول اکرم(ص) ارادت و اعتقادی خاص داشت و در تعزیهداری و برپاداشتن مجالس یادبود بزرگان دین کوشا بود.
شعر او بیشتر غزل، قصیده و مرثیه است. چکامۀ او در مدح امیرالمؤمنین علی(ع) که در ۱۲۷۷ق به هنگام ولایت مؤیدالدوله ابوالفتح میرزا در شیراز سروده و در پایان آن به مدح ناصرالدینشاه، امینالسلطان و مؤیدالدوله پرداخته و نیز ملمع او در وصف جوانی که شاعر در سفر حج او را دیده، از آثار برجستۀ اوست.
از لحاظ اشاره به وقایع تاریخی، برخی اشعار وی، چون قصیدهای در وصف زلزلۀ شیراز، درخور اعتناست.
غزلیات او عاشقانه است. او از شیوۀ غزلسرایی سعدی و حافظ پیروی کرده و رباعی نیز میسروده است.
احمد دیوانبیگی دوست و تذکرهنویس معاصر آشفته، اشعار او را بالغ بر سی هزار بیت، غزلیاتش را مطبوعتر از قصاید و مراثی او را مرغوبتر از غزلیاتش گزارش کرده است.
دستنوشتههای دیوان او در پانزده هزار بیت تا سال ۱۳۳۷ق در شیراز موجود بوده است. آقابزرگ تهرانی میگوید که نسخۀ ناقصی از دیوان او را که اول و آخر آن افتاده بود و نزدیک ۷۵۰ بیت شعر داشت، نزد سیدمحمد موسوی جزایری در نجف دیده است. نمونههایی از اشعار او را دیوانبیگی و رکنزاده آدمیت نقل کردهاند.
وی در نجف اشرف مدفون است.
آثار وی از روی نسخهٔ آماده شده به همت مرکز تحقیقات رایانهای حوزه علمیه اصفهان در گنجور در دسترس قرار گرفته است.
آمار
ردیف | وزن | تعداد ابیات | درصد از کل |
۱ | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف) | ۲٬۶۶۷ | ۲۰٫۸۱ |
۲ | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف) | ۱٬۴۷۶ | ۱۱٫۵۲ |
۳ | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف) | ۱٬۳۱۲ | ۱۰٫۲۴ |
۴ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف) | ۹۷۴ | ۷٫۶۰ |
۵ | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف) | ۹۶۸ | ۷٫۵۵ |
۶ | فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون) | ۸۹۶ | ۶٫۹۹ |
۷ | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم) | ۸۰۴ | ۶٫۲۷ |
۸ | مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون) | ۴۳۷ | ۳٫۴۱ |
۹ | مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی) | ۳۵۷ | ۲٫۷۹ |
۱۰ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی) | ۳۴۵ | ۲٫۶۹ |
۱۱ | مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب) | ۳۳۷ | ۲٫۶۳ |
۱۲ | مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب) | ۳۰۷ | ۲٫۴۰ |
۱۳ | مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف) | ۳۰۰ | ۲٫۳۴ |
۱۴ | فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول) | ۲۹۹ | ۲٫۳۳ |
۱۵ | مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم) | ۲۵۲ | ۱٫۹۷ |
۱۶ | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون) | ۲۴۰ | ۱٫۸۷ |
۱۷ | مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور) | ۲۳۸ | ۱٫۸۶ |
۱۸ | مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف) | ۱۵۷ | ۱٫۲۲ |
۱۹ | مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف) | ۱۲۳ | ۰٫۹۶ |
۲۰ | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون) | ۱۱۸ | ۰٫۹۲ |
۲۱ | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن (رمل مثمن سالم) | ۶۷ | ۰٫۵۲ |
۲۲ | فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم) | ۵۷ | ۰٫۴۴ |
۲۳ | فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف) | ۴۳ | ۰٫۳۴ |
۲۴ | مستفعلن فع مستفعلن فع (متقارب مثمن اثلم) | ۳۰ | ۰٫۲۳ |
۲۵ | فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه) | ۱۴ | ۰٫۱۱ |
ردیف | قالب شعری | تعداد ابیات | درصد از کل |
۱ | غزل | ۱۲٬۸۰۸ | ۹۹٫۹۲ |
۲ | چند بندی | ۱۰ | ۰٫۰۸ |