اسیری لاهیجی
شمارهٔ ۳۵
۱
در دام کمند زلف تو افتادم
سودای چنین ز غم کند آزادم
۲
جان درغم زلفت ار چه آشفته بود
از روح و صفای روی تو دلشادم
نظرات