اسیری لاهیجی
شمارهٔ ۲۰
۱
تا دل بجفای عشق تو خو کردست
صد کوه بلا به پیش او چون گردست
۲
درد تو شفای این دل درویش است
هرکس نه چنین بود یقین نامردست
نظرات