اسیری لاهیجی
شمارهٔ ۵۲
۱
در پرتوحسن دلبری حیرانم
کز مهر رخش چو ذره سرگردانم
۲
از جور و جفای یار بی مهر و وفا
درمانده بدام درد بی درمانم
نظرات