عسجدی
شمارهٔ ۲۴ - از قصیده ای
۱
زهی بزرگ عطائی که در مضیق نیاز
امل پناه بدان دست درفشان آورد
۲
ز بیم جود تو کان خاک در دهان افکند
ز یاد دست تو بحر آب در دهان آورد
تصاویر و صوت
نظرات