عسجدی

شمارهٔ ۷۱ - فقر شاعر

همی دوم بجهان اندر، از پی روزی

دو پای پر شغه و مانده، با دل بریان

۱۴۰۰/۱۰/۱۶ - ۰۹:۳۱:۰۴

شَغَه: پینه و میخچه و آبله‌ای که از کار زیاد و راه رفتن زیاد بر دست و پا پدید آید