حکیم سبزواری
شمارهٔ ۱۵۷
۱
گیرم نقاب برفکنی از رخ چو ماه
کو تاب یک کرشمه و کو طاقت نگاه
۲
یک شمه از طراوت رویت بهار و باغ
یک پرتو از فروغ رخت نور مهر و ماه
۳
یکبار رخش نازبرون تا ز و باز بین
عشاق را جبین مذلت به خاک راه
۴
در خون نگر بمالم دل مردمان چشم
بر پا نموده از مژگان رایت سپاه
۵
عزم شکار کرده مرانم که عیب نیست
وقت شکار بودن سگ در قفای شاه
۶
آن مه سپه کشد پی تاراج جان ز ناز
من میکنم مبارزه با خیل اشک و آه
۷
جز پیش این بتان خداوندگار حسن
در مذهب که بوده روا قتل بی‌گناه؟
۸
در ترک و تاز لشکر نازش به ملک حسن
کس جان نبرد خاصه تو اسرار از این سپاه
نظرات