حکیم سبزواری
شمارهٔ ۶۶
۱
دل را به تمنّا ز تو دیدار و دگر هیچ
قانع بتماشاست ز گلزار و دگر هیچ
۲
دارم ز تو امید که از بعد وفاتم
آئی بمزارم همه یک بار و دگر هیچ
۳
بس ناوک دلدوز تو آمد بمن ای گل
خواهد دمد از تربت من خار و دگر هیچ
۴
ای مرغ چگویم که بگوئیش غرض فهم
حسرت زده بنشین لب دیوار و دگر هیچ
۵
در لوح وجود از همه نقشی که نگارند
بینم الف قامت دلدار و دگر هیچ
۶
بلبل بچمن خوش دل و قمری بسر سرو
در هر دو جهان ما و غم یار و دگر هیچ
۷
بیجاست مداوای طبیبان بچشانم
یک شربت از آن لعل شکر بار و دگر هیچ
۸
مهر تو کجا وین دل چون ذره به تمثیل
تو یوسف و ما زال خریدار و دگر هیچ
۹
پندی شنو از بنده و بر خور ز خداوند
هرگز دلی از خویش میازار و دگر هیچ
۱۰
گر هست هوایت که خوری آب حیاتی
بر باد ده این پردهٔ پندار و دگر هیچ
۱۱
اسرار اگر محرم اسرار نهانی
در کون و مکان یار ببین یار و دگر هیچ
تصاویر و صوت
نظرات