عطار
بخش ۱۹ - ملامت کردن سلیمان مرغان را و ستایش بلبل بر جملۀ مرغان
۱
سلیمان چون ز بلبل قصه بشنید
بسی اندر فراق گل بنالید
۲
پس آنگه گفت مرغان هوا را
که غیبت بود از بلبل شما را
۳
هر آنکس کو رود تنها به قاضی
ز قاضی خرم آید گشته راضی
۴
سخن گفت برابر اتفاق است
به غیبت ماجرا کردن نفاقست
۵
حدیث ماجرا چون هست معقول
بگو با هر که باشد هست مشغول
۶
چو بلبل حاضر آمد وقت غیبت
نمی‌جنبد یکی اکنون ز هیبت
۷
به غیبت بوده هر یک از شما شیر
به خون بلبلان آلوده شمشیر
۸
مثالش با شما مشت پیاده
مثال گربه و موش است و باده
نظرات
پژمان رضایی