عطار
بخش ۲۲ - آمدن مرغان بدیوان و دیدن ایشان بلبل را و از هیبت او خاموش شدن ایشان را
۱
به دیوان آمدند مرغان چو دیوان
همی کردند پر از آشوب دیوان
۲
چو بلبل را بدیدند لال گشتند
در آن حالت همه از حال گشتند
۳
سلیمان گفت بلبل را کجائی
چرا در معرض مرغان نیایی
۴
چرا خاموش گشتی ای سخندان
ز لعل خود بر افشان دُرّ و مرجان
۵
زبان بگشای و شرح حال برگوی
سراسر قصهٔ اقوال برگوی
۶
چو مرغان آمدند اکنون بداور
چه داری حجت قاطع بیاور
نظرات
علی حاجی بلند