
عطار
بخش ۳۰ - المقاله
۱
تو طوطی قفس را تا نمیری
نخواهی رستن از بند اسیری
۲
ترا چون در صف صورت کشیدند
تو افتادی بدام ایشان بریدند
۳
بمیر از لذت و ترک شکر کن
چو سیمرغ از همه عالم گذر کن
۴
اگر ترک از شکر گیری تو چون باز
به هندوستان روحانی رسی باز
۵
وگرنه بر سر باطل بمانی
چو کوری بی عصا در گل بمانی
۶
همی غلطی چو مرغ سر بریده
بدست خویشتن شهپر بریده
نظرات