عطار
غزل شمارهٔ ۴۰۲
۱
ساقیا گه جام ده گه جام خور
گر به معنی پخته‌ای می خام خور
۲
زر بده، بستان میِ تلخ آنگهی
با بت شیرین سیم‌اندام خور
۳
گردن محکم نداری پس که گفت
کز زبونی سیلی ایام خور
۴
ترک نام و ننگ و صلح و جنگ گیر
توبه بشکن می ستان و جام خور
۵
با فلک تندی مکن عطاروار
باده بستان لیک با آرام خور
تصاویر و صوت
نظرات