عطار
غزل شمارهٔ ۴۰۶
۱
ای دل ز دلبران جهانت گزیده باز
پیوسته با تو و ز دو عالم بریده باز
۲
خورشید کز فروغ جمالش جهان پر است
هر روز پیش روی تو بر سر دویده باز
۳
هر شب سپهر پردهٔ زربفت ساخته
رویت به دست صبح به یکدم دریده باز
۴
بدری که در مقابل خورشید آمدست
از خجلت رخت به هلالی رسیده باز
۵
در پای اسب خیل خیال تو آفتاب
زربفت هر شبانگهیی گستریده باز
۶
از شوق ابروی و رخ تو ماه ره نورد
صد ره تمام گشته و صد ره خمیده باز
۷
گر زاهد زمانه ببیند جمال تو
از دامن تو دست ندارد کشیده باز
۸
چون از برای روی تو خون می‌خورد دلم
آن خون از آن نهاد به روی و به دیده باز
۹
لعل شکر فروش تو بخشیده یک شکر
عطار را ز دست مشقت خریده باز
تصاویر و صوت
نظرات