عطار

عطار

غزل شمارهٔ ۴۱۳

۱

عمر رفت و تو منی داری هنوز

راه بر ناایمنی داری هنوز

۲

زخم کاید بر منی آید همه

تا تو می‌رنجی منی داری هنوز

۳

صد منی می‌زاید از تو هر نفس

وی عجب آبستنی داری هنوز

۴

پیر گشتی و بسی کردی سلوک

طبع رند گلخنی داری هنوز

۵

همرهان رفتند و یاران گم شدند

همچنان تو ساکنی داری هنوز

۶

روز و شب در پرده با چندین ملک

عادت اهریمنی داری هنوز

۷

روی گردانیده‌ای از تیرگی

پشت سوی روشنی داری هنوز

۸

دلبرت در دوستی کی ره دهد

چون دلی پر دشمنی داری هنوز

۹

می‌زنی دم از پی معنی ولیک

تو کجا آن چاشنی داری هنوز

۱۰

در گریبان کش سر و بنشین خموش

چون بسی تر دامنی داری هنوز

۱۱

خویشتن را می‌کش و می‌کش بلا

زانکه نفس کشتنی داری هنوز

۱۲

رهبری چون آید از تو ای فرید

چون تو عزم رهزنی داری هنوز

تصاویر و صوت

دیوان عطار به کوشش بدیع الزمان فروزانفر - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۳۸۸
دیوان غزلیات و قصاید عطار به کوشش دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۳۸۲

نظرات

user_image
جلال الدین
۱۳۹۵/۰۴/۳۱ - ۰۶:۵۴:۵۰
چه دردی دارد!!! خواندن این غزل در چهل سالگی (به بعد)
user_image
جلال الدین
۱۳۹۵/۰۴/۳۱ - ۰۶:۵۵:۳۷
این خودی را خرج کن اندر خدا
user_image
کیان
۱۳۹۷/۰۲/۲۱ - ۱۶:۱۲:۲۶
دوست عزیز به چهل سالگی یا هشتادسالگی به خودی خود درد ندارد مسئله اونجاست که ما تو این سن هم هنوز منیت داشته باشیم وخودمون رو از خرد الهی محروم کنیم که بقول حافظ تو خود جاب خودی حافظ از میان برخیز
user_image
طلا
۱۳۹۸/۰۲/۰۹ - ۰۶:۵۵:۱۲
بیت به این معروفی رو اشتباه نوشتینتا تو می رنجی منی داری هنوز راه پر نا ایمنی داذی هنوز
user_image
محسن جهان
۱۴۰۱/۰۵/۲۷ - ۰۳:۲۵:۳۰
تفسیر ابیات ۱ و ۲: منیت و خودستایی در انسان تمامی ندارد و لذا عارف بزرگوار در مذمت این صفت ناپسند می‌فرماید: مراقب باش که عمر سپری شد و هنوز در بند تفاخر و خود شیفتگی هستی. و لذا مسیر زندگی برایت ایمن نخواهد بود.  اگر دچار رنجش و یا افسردگی میشوی، بدان که از منیت توست. و مادامیکه این خصلت نکوهیده را ترک نکنی، زندگی آرام و بدون آزردگی خاطر نخواهی داشت.