عطار
غزل شمارهٔ ۵۰۲
۱
رفتم به زیر پرده و بیرون نیامدم
تا صید پرده‌بازی گردون نیامدم
۲
چون قطب ساکن آمدم اندر مقام فقر
هر لحظه همچو چرخ دگرگون نیامدم
۳
بنهاده‌ام قدم به حرمگاه فقر در
تا هرچه بود از همه بیرون نیامدم
۴
زر همچو گل ز صره از آن ریختم به خاک
تا همچو غنچه با دل پر خون نیامدم
۵
از اهل روزگار به معیار امتحان
کم نیستم به هیچ، گر افزون نیامدم
۶
همچون مگس به ریزهٔ کس ننگریستم
هر چند چون همای همایون نیامدم
۷
منت خدای را که اگر بود و گر نبود
در زیر بار منت هر دون نیامدم
۸
هر بی خبر برون درست از وجود من
آخر من از عدم به شبیخون نیامدم
۹
عطار پر به سوی فلک همچو جبرئیل
راه زمین مرو که چو قارون نیامدم
تصاویر و صوت
نظرات