عطار
غزل شمارهٔ ۶۷۹
۱
ای مرا زندگی جان از تو
زنده بینم همه جهان از تو
۲
به زمین می فرو شود خورشید
هر شب از شرم، پر فغان از تو
۳
گر زبانی دهی به یک شکرم
شکر گویم به صد زبان از تو
۴
دست چون در کمر کنم با تو
که کمر ماند بی میان از تو
۵
بار ندهی و پیش خود خوانی
این چه شیوه است صد فغان از تو
۶
دل ز من بردی و نگفتم هیچ
لیک جان کرده‌ام نهان از تو
۷
نتوانم که باز خواهم دل
که مرا هست بیم جان از تو
۸
جان رها کن به من چو دل بردی
کین بدادم ز بیم آن از تو
۹
دعوی صبر چون کنم که مرا
صبر کفر است یک زمان از تو
۱۰
اثر وصل تو کسی یابد
که شود محو جاودان از تو
۱۱
تا نشانی ز خلق می‌ماند
نتوان یافت نشان از تو
۱۲
عاشقان را خط امان دادی
نیست عطار را امان از تو
تصاویر و صوت
نظرات