عطار
غزل شمارهٔ ۸۱۱
۱
ای هجر تو وصل جاودانی
واندوه تو عین شادمانی
۲
در عشق تو نیم ذره حسرت
خوشتر ز حیات جاودانی
۳
بی یاد حضور تو زمانی
کفر است حدیث زندگانی
۴
صد جان و هزار جان نثارت
آن لحظه که از درم برانی
۵
کار دو جهان من برآید
گر یک نفسم به خویش خوانی
۶
با خوندان و راندنم چه کار است
خواه این کن و خواه آن تو دانی
۷
گر قهر کنی سزای آنم
ور لطف کنی برای آنی
۸
صد دل باید به هر زمانم
تا تو ببری به دلستانی
۹
گر بر فکنی نقاب از روی
جبریل سزد به جان‌فشانی
۱۰
کس نتواند جمال تو دید
زیرا که ز دیده بس نهانی
۱۱
نی نی که به جز تو کس نبیند
چون جمله تویی بدین عیانی
۱۲
در عشق تو گر بمرد عطار
شد زندهٔ دایم از معانی
تصاویر و صوت
نظرات