عطار
(۱۳) در معنی آن که غیبت گناهی بزرگ است
۱
چنین نقلست در توراة کان کس
که او غیبت کند، آنگاه ازان پس
۲
ازان توبه کند، آخر کسی اوست
که در صحن بهشتش ره دهد دوست
۳
وگر خود توبه نکند اوّلین کس
که در دوزخ رود او باشد و بس
۴
اگر تیغ زبانش چون زبانه
شود چون رمحِ خطّی راست خانه
۵
نشان راستی دل بوَد آن
که دل را اوّلین منزل بوَد آن
۶
درین مجلس بزرگان جهان را
چو خاموشی شرابی نیست جان را
نظرات