عطار

عطار

خصومت دو مرقع پوش

۱

در خصومت آمدند و در جفا

دو مرقع پوش در دار القضا

۲

قاضی ایشان را به کنجی برد باز

گفت صوفی خوش نباشد جنگ‌ساز

۳

جامهٔ تسلیم در بر کرده‌اید

این خصومت از چه در سر کرده‌اید

۴

گر شما هستید اهل جنگ و کین

این لباس از سر براندازید هین

۵

ور شما این جامه را اهل آمدید

در خصومت از سر جهل آمدید

۶

من که قاضی‌ام نه مرد معنوی

زین مرقع شرم می‌دارم قوی

۷

هر دو را بر فرق مقنع داشتن

به بود زین سان مرقع داشتن

۸

چون تو نه مردی نه زن در کار عشق

کی توانی کرد حل اسرار عشق

۹

گر به سر راه عشقی مبتلا

برفکن برگستوانی از بلا

۱۰

گر بدعوی عزم این میدان کنی

سر دهی بر باد و ترک جان کنی

۱۱

سر به دعوی بیش ازین مفراز تو

تا به رسوایی نمانی باز تو

تصاویر و صوت

منطق الطیر مربوط به دورهٔ تیموری و مکتب هرات » تصویر 160
منطق الطیر به کوشش محمدجواد مشکور - فریدالدین عطار نیشابوری - تصویر ۱۹۱

نظرات

user_image
امیر
۱۳۹۱/۰۸/۲۷ - ۲۰:۴۸:۱۳
در بیت آخر "مفراز" صحیح است
user_image
مریم
۱۴۰۰/۰۳/۲۵ - ۰۳:۱۶:۴۱
مرقع: جامه درویشان، چرا که رقعه رقعه و پاره پاره به هم جمع کرده شده.   مرقع‌پوش: درویش، ژنده‌پوش. مقنع: مقنعه، چارقد    
user_image
مریم
۱۴۰۰/۰۳/۲۵ - ۰۳:۱۹:۱۱
برگستوان: پوششی لحاف مانند بر اسب اندازند تا زینت وحفاظت شود، به هندی پاکهر گویند.پوششی باشد که در روز جنگ پوشند و اسب را نیز پوشانند.غالباً پوشش اسب و پیل در جنگ برگستوان و پوشش مرد جنگی زره و جوشن و کژاگند بوده است.