عطار
شمارهٔ ۱۲
۱
عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست
چون شش روزهست، لطف تو، دایهٔ اوست
۲
هر ذرّه که در سایهٔ لطف تو نشست
بر هشت بهشت، تا ابد، سایهٔ اوست
تصاویر و صوت
نظرات
بشیر رحیمی