عطار
شمارهٔ ۵۶
۱
گه تحفه به نالهٔ سحرگاه دهی
گه تشریفم برای یک آه دهی
۲
زان میخواهم بیخودی خویش که تو
بیخود کنی آنگاه بخود راه دهی
نظرات