عطار
شمارهٔ ۱۵
۱
جان گرچه درین بادیه بسیار شتافت
مویی بندانست و بسی موی شکافت
۲
گرچه ز دلم هزار خورشید بتافت
اما به کمالِ ذرّهای راه نیافت
نظرات