عطار
شمارهٔ ۲
۱
هرگه که تو طالب گهر خواهی بود
باکوه چو سنگ در کمر خواهی بود
۲
هرچند که دیده تیزتر خواهی یافت
در نقطهٔ کُنْه کورتر خواهی بود
نظرات