عطار
شمارهٔ ۳۳
۱
گاه از شادی چو شمع میافروزم
گاهی چو چراغی از غمش میسوزم
۲
حیران شده و عجب فروماندهام
گوید: «بمدان آنچه ترا آموزم»
نظرات