عطار
شمارهٔ ۹
۱
تا عالِمِ جهل خود نگردی به نخست
هر اصل که در علم نهی نیست درست
۲
ای بس که دلم دست به خونابه بشست
در حسرت نایافت و نیافت آنچه بجست
نظرات