عطار
شمارهٔ ۷
۱
ای دل هر دم غمی دگرگون میخور
گردن بنه و قفای گردون میخور
۲
وانگاه سری که گوی ره خواهد شد
بر زانوی اندوه نِه و خون میخور
نظرات